Not known Facts About พระเครื่อง

Not known Facts About พระเครื่อง

Blog Article

Nearly every Thai Buddhist has a minimum of 1 amulet. It is popular to determine both of those young and aged folks wear no less than a single amulet round the neck to truly feel closer to Buddha.

หลวงพ่อวัดปากน้ำ วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ

Legends claim that if the temple was part of Hariphunchai Kingdom, the amulets had been crafted by Ruesi at hand out to citizens all through wars and those remaining have been put inside the temple's stupa.[7]

เรื่องฮอตในรอบสัปดาห์ของหมวด สังคม

ปัจจุบันนิยมนำมาห้อยคอเป็นเครื่องรางสำหรับคุ้มครองป้องกันและเพื่อความเจริญรุ่งเรืองในชีวิตตามความเชื่อปรัมปราของไทย

This article's tone or fashion may not replicate the encyclopedic tone utilised on Wikipedia. See Wikipedia's information to creating better articles for strategies. (April 2021) (Find out how and when to get rid of this message)

ลงทะเบียน สมัครเปิดร้านพระ เรียบร้อยแล้ว

พระหลวงปู่ศุข พิมพ์ประภามณฑลรัศมี เนื้อชินตะกั่ว Boost Your Site’s https://1ufa1.com Metrics for Ahrefs DR หลังยันต์นูน

ข่าว ดูดวง ตรวจหวย ไลฟ์สไตล์ กีฬา รถยนต์ เศรษฐกิจ

หลวงพ่อทบ ธัมมปัญโญ (พระครูวิชิตพัชราจารย์)

ลงทะเบียนด้วยอีเมล o ใส่ชื่ออีเมล และ รหัสผ่าน และ กดตกลง

ข้อมูลต้องมีก่อนลงพระฟรี (ลงรายละเอียดไม่ครบ จะไม่ผ่านการตรวจสอบ)

กำลังใช้งาน พระแสดงหน้าเว็บไซด์แล้ว จนถึงวันที่ ..../...../.....

พุทธศาสนาเข้ามาสู่ประเทศไทยราวสมัยทวารวดีพร้อมกับความเชื่อเรื่องการสร้างพระพิมพ์ ในสมัยทวารวดีได้รับเอาคติความเชื่อของชาวอินเดียเข้ามาโดยตรงส่งผลให้การสร้างพระพิมพ์ในสมัยทวารวดีมีวัตถุประสงค์การสร้างเหมือนกับอินเดีย คือ การสร้างพระพิมพ์เพื่อสืบพระศาสนาซึ่งเป็นความเชื่อที่เกี่ยวเนื่องกับเรื่องปัญจอันตรธานซึ่งปรากฏในคัมภีร์พุทธศาสนา เมื่อพุทธศาสนาแผ่ไปยังพื้นที่ต่าง ๆ ของประเทศไทย ความเชื่อเรื่องการสร้างพระพิมพ์ก็เปลี่ยนแปลงไปตามปัจจัยต่าง ๆ แต่ละพื้นที่ อาทิ พุทธศาสนาสมัยศรีวิชัยได้รับอิทธิพลของพุทธศาสนานิกายมหายานที่มีความเชื่อเรื่องการบำเพ็ญบุญเพื่อเป็นพระโพธิสัตว์ ส่งผลให้การสร้างพระพิมพ์ในสมัยศรีวิชัยจากที่สร้างพระพิมพ์เพื่อสืบพระศาสนาเปลี่ยนแปลงไปสู่การสร้างเพื่อเป็นการอุทิศส่วนกุศลให้แก่ผู้ตายและเป็นการสะสมบุญเพื่อเป็นพระโพธิสัตว์ในภายหน้า เป็นต้น